Komitet Przeciwko Torturom ONZ ostatecznie zareagował na łamanie Artykułu 3 Konwencji w sprawie zakazu stosowania tortur.
W tym samym czasie grupa robocza ds. arbitralnych zatrzymań zatwierdziła uchwałę nr 5 w sprawie pozbawienia wolności imigrantów. To ważny krok w zakresie ochrony praw imigrantów.
Nowe wytyczne
Artykuł 3 Konwencji w sprawie zakazu stosowania tortur stanowi, że:
- Każde Państwo Strona podejmie skuteczne środki ustawodawcze, administracyjne, sądowe lub inne, aby zapobiec stosowaniu tortur na terytorium podlegającym jego jurysdykcji.
- Żadne wyjątkowe okoliczności, stan wojny, ani zagrożenie wojną, wewnętrzna niestabilność polityczna ani żadna inna nagła, wyjątkowa sytuacja, nie mogą usprawiedliwiać stosowania tortur.
- Polecenie wyższego funkcjonariusza lub organu publicznego nie może usprawiedliwiać stosowania tortur.
Nowy dokument, znany jako uwaga ogólna nr 4, ma pomóc rządom i państwom uniknąć naruszeń międzynarodowego prawa praw człowieka. Zapewnia także dodatkową ochronę dla imigrantów przed torturami i złym traktowaniem.
Lista możliwych do uniknięcia naruszeń
Uwaga ogólna nr 4 to lista podstawowych elementów pozwalających uniknąć naruszenia zasady non-refoulement, która zabrania deportacji, repatriacji lub ekstradycji osoby do kraju, w którym może ona paść ofiarą tortur.
Jens Modvig, przewodniczący komisji, podkreślił podwójne korzyści wynikające z przyjęcia nowego dokumentu, który nie tylko stanowi użyteczne narzędzie dla rządów, ale może również pomóc osobom ubiegającym się o azyl w składaniu wniosków do organów krajowych.
Gwarancje i luki w zabezpieczeniach
Za pomocą listy komisja apeluje do państw, aby pamiętały o skutkach zespołu stresu pourazowego (PTSD), powszechnego wśród ofiar tortur.
PTSD może wpływać na zdolność osoby do przedstawienia spójnej historii na temat tego, co spotkało ją w kraju pochodzenia. Mimo że ciężar dowodu spoczywa na ofierze, która musi przedstawić wyraźne dowody na poparcie swoich oskarżeń dotyczących tortur, obowiązek ten można przypisać państwu, jeżeli dana osoba nie jest w stanie dostarczyć wymaganych dokumentów.
Ponadto państwo musi udzielać ofiarom gwarancji, zapewniając im pomoc medyczną, językową i prawną. Gwarancje te są niezwykle ważne w przypadku kwestii wyjątkowo wrażliwych.
Wzrost przepływów migracyjnych doprowadził do kryzysu humanitarnego, w wyniku którego migranci mogą zostać odesłani z powrotem do miejsca, z którego uciekli.
Uchwała nr 5
Grupa robocza ONZ ds. arbitralnych zatrzymań, ustanowiona w 1992 r. przez Komisję Praw Człowieka, w listopadzie 2017 r. przyjęła nową uchwałę na temat arbitralnego zatrzymywania imigrantów.
W dokumencie tym ustalono, że "zakaz arbitralnego zatrzymania jest absolutny, co oznacza, że jest bezwzględnie wiążącą normą zwyczajowego prawa międzynarodowego". Nie ma więc mowy o wyjątkach od reguły, nawet w przypadku sytuacji nadzwyczajnej.
Grupa robocza podkreśla, że wszelkie formy zatrzymania lub aresztu administracyjnego powinny być stosowane w ostateczności, na najkrótszy możliwy okres i tylko jeżeli jest to uzasadnione zgodnym z prawem celem.
Uwzględniono także sytuację szczególnie narażonych imigrantów (takich jak dzieci, kobiety w ciąży, osoby starsze itp.) i ustalono, że nie należy ich zatrzymywać.
Standardy określone w dokumencie mają zastosowanie do wszystkich państw we wszystkich okolicznościach, nawet przy wyjątkowo wysokich przepływach migracyjnych.
Przypomnienie dla Włoch i Europy
Te dokumenty mają ogromne znaczenie zarówno dla Włoch, jak i dla całej Europy. Normy mają przypomnieć wszystkim rządom i politykom o znaczeniu ochrony praw człowieka dla imigrantów, jednej z najbardziej narażonych grup społecznych.
Należy podkreślić, że nie dawniej niż w zeszłym tygodniu delegacja trzech grup praw człowieka donosiła o nieludzkich warunkach, w jakich przetrzymywani byli migranci w hotspotach na Lampedusie.
