Training & Coaching

Dit is hoe we onze rechten moeten gebruiken om onze vrijheid terug te krijgen ná de coronacrisis

Velen van ons vinden het prima om tijdelijk onze vrijheid in te leveren, zo lang dit maar helpt bij de bestrijding van het coronavirus. Maar mensenrechten geven ons ook de mogelijkheid om onze vrijheden weer terug te keren nadat de rust is wedergekeerd.

by Israel Butler & Linda Ravo
Isr

Als we politici toestemming geven om te regeren, willen we dat ze doen wat het beste is voor ons allemaal. De komende maanden zullen onze gemeenschappen zich een weg banen door de coronavirus pandemie. We verwachten van regeringen dat ze de bevoegdheden die we hen hebben geleend, gebruiken om ons veilig te houden en iedereen de steun te geven die ze nodig hebben. Soms moeten onze regeringen het publiek vragen om tijdelijk een pauze in te drukken over enkele van onze vrijheden. Dit kan alleen gebeuren als het publiek veel gevaar loopt. Het wordt een 'noodtoestand' genoemd.

Over wat voor vrijheden hebben we het?

We zijn sociale mensen. We houden van reizen, bewegen, vrienden en familie ontmoeten, naar concerten, sportevenementen, kerk of werk gaan. En daarom hebben we een mensenrecht op 'vrij verkeer' en 'vereniging'. Maar als we deze vrijheden gebruiken om elkaar in grote groepen te ontmoeten in een tijd dat er een gevaarlijk virus is, kunnen we het uiteindelijk helpen verspreiden.

We willen allemaal ook onze eigen persoonlijke ruimte. We gebruiken het om meningen uit te wisselen, het nieuws te lezen of naar plaatsen te gaan in de wetenschap dat niemand naar ons kijkt. Daarom hebben we het recht op privacy - het stelt ons in staat persoonlijke informatie voor onszelf te houden. Iedereen gebruikt internet en heeft mobiele telefoons. Dus laten we veel informatie over ons leven online. Veel regeringen willen deze persoonlijke informatie in handen krijgen en gebruiken om bij te houden wie geïnfecteerd is, waar ze zijn geweest en of mensen thuis blijven.

Wat is het probleem?

Soms gaan regeringen te ver in het beperken van onze vrijheden of houden ze die beperkingen langer vast dan nodig is. We zagen dit na terroristische aanslagen in Europa een paar jaar geleden. Veel regeringen hebben de veiligheidstroepen de bevoegdheid gegeven ons te bespioneren, protesten te verbieden en mensen zonder bewijs te zoeken en te arresteren. Veel van deze beperkingen op onze vrijheden zijn nog steeds van kracht. En uiteindelijk waren geen van deze bevoegdheden eigenlijk goed in het helpen voorkomen of bestraffen van terrorisme.

Tegenwoordig gebruiken veel EU-regeringen onze persoonlijke informatie om bij te houden waar we heen gaan of hoe we ons voelen. Dit kan in orde zijn, als de informatie alleen wordt gebruikt om het coronavirus te bestrijden, als het na korte tijd wordt verwijderd en als het niet meer wordt verzameld nadat de pandemie is gestopt. Dat zou de invasie van ons persoonlijke leven tot een minimum beperken en het zou kunnen helpen om mensen te redden. Maar sommige regeringen in de EU vragen telefoonmaatschappijen alleen om alle informatie die ze over ons hebben zonder deze veiligheidslimieten over te dragen. We weten niet hoelang ze deze informatie zullen bewaren, waarvoor ze deze in de toekomst zullen gebruiken en of ze ooit zullen stoppen met het verzamelen ervan.

Veel regeringen, zoals die van de Britten, Italianen en Fransen, hebben ook wetten aangenomen die de politie in staat stellen mensen op te sluiten als ze zich in het openbaar verzamelen of ervan worden verdacht het virus te dragen. In het VK blijven deze bevoegdheden twee jaar van kracht. Dat is waarschijnlijk veel langer dan ze eigenlijk nodig hebben. In Italië en Frankrijk moeten deze bevoegdheden om de paar weken of maanden opnieuw worden geactiveerd.

Hoe krijgen we onze vrijheden terug?

Stel je een nieuwe wet voor waarmee de politie je auto kan vorderen, zodat ze levensreddende medicijnen kunnen afleveren. Je zou waarschijnlijk graag helpen. Maar zou je geen garantie willen dat je je auto zo snel mogelijk weer terugkrijgt? En een garantie dat de politie je auto niet voor iets anders kan gebruiken, zoals een personeelsuitje naar zee? Je wilt waarschijnlijk ook weten dat er een onafhankelijke rechter is waar je terecht kunt om deze zaken te controleren. Hetzelfde geldt voor onze vrijheden, zoals privacy of de mogelijkheid om ons te verplaatsen of andere mensen te ontmoeten.

Daarom hebben we een mensenrecht op onafhankelijke rechtbanken. Het is hun taak om regeringen te controleren wanneer ze onze vrijheden beperken. Rechters zorgen ervoor dat onze leiders niet meer van ons afnemen dan nodig is. Ze zorgen er ook voor dat we onze vrijheden terugkrijgen zodra regeringen ze niet meer nodig hebben. En hetzelfde geldt voor onze vertegenwoordigers in het parlement. We hebben het mensenrecht om parlementsleden te kiezen door te stemmen bij verkiezingen. En het is hun taak ervoor te zorgen dat de ministers niet te veel vrijheden of te lang wegnemen. In latere artikelen zullen we uitleggen hoe we ook vertrouwen op onafhankelijke journalisten en op activisten voor rechten en democratie om ervoor te zorgen dat ministers hun bevoegdheden niet misbruiken.

In landen als Hongarije, die geen onafhankelijke rechtbanken of eerlijke verkiezingen hebben of waar de regering de meeste media controleert en activisten aanvalt, is het moeilijker om onze rechten te gebruiken om onze vrijheden terug te krijgen. De Hongaarse regering lijkt het coronavirus te gebruiken als excuus om verdere stappen te zetten in de richting van een dictatuur. Premier Orban wil bijvoorbeeld een wet aannemen waarmee de regering journalisten die kritiek op de regering hebben, kan opsluiten. Helaas doet de Europese Unie niet veel om de democratie daar te beschermen. Daarom is het voor ons allemaal belangrijk om de rechten en vrijheden die we hebben te begrijpen, te gebruiken en vast te houden.