De organisaties hebben hun krachten gebundeld en verzoeken de Nederlandse regering zich te houden aan het VN-Kinderrechtenverdrag. Dit verdrag beschouwt asielzoekerskinderen in de eerste plaats als kind. Een kind met dezelfde rechten als ieder ander kind in het land. Maar de huidige opvang van deze kinderen is in meerdere opzichten niet toereikend.
Momenteel wonen ruim 10.000 gevluchte kinderen in de asielopvang in Nederland. Ze moeten steeds verhuizen, missen goede toegang tot onderwijs en gezondheidszorg en krijgen niet de stabiliteit en veiligheid die juist zij nodig hebben. Kinderen kunnen hier hun hele leven nog last van hebben. 'Op dit moment lopen kinderen schade op door de tekortschietende opvang', zegt kinderrechtendeskundige Karin Kloosterboer, voorzitter van de Werkgroep Kind in azc die het initiatief nam voor de oproep. 'Het gaat vaak om kinderen die al veel hebben meegemaakt en soms getraumatiseerd zijn door oorlog en de gevaarlijke reis die ze achter de rug hebben. Ze verdienen het om hier tot rust te komen, stabiliteit te vinden en kind te zijn.'
Verhalen van asielzoekerskinderen
"Onderweg hebben we verschrikkelijke dingen gezien: een moeder en een meisje van 2 maanden die overleden waren omdat ze niet genoeg hadden gegeten. Ik dacht: Het maakt niet uit als ik dood ga, als ik andere mensen kan helpen. Vanaf toen besloot ik al het eten wat ik had aan kleine kinderen te geven. Ik was bang dat ze anders ook zouden sterven." Amjad, 12 jaar.
"Door de stromende regen en tot onze enkels in de modder liepen we in het bos. Mijn kleren en rugtas waren doorweekt en daardoor loodzwaar. Ik had geen idee waar ik heen moest en was bang. Mijn broer liep ergens anders in de groep. En daar raakten we elkaar kwijt. Het was eng, maar we moesten doorgaan om eindelijk die grens tussen Servië en Kroatië over te kunnen." Alaa, 15 jaar.
"School vind ik heel belangrijk. In Gilze kon ik nog niet naar school. Nu we in Sweikhuizen zitten, ga ik in Sittard naar school. Ik doe heel erg mijn best en ga elke avond leren. Er is namelijk niemand die onze taal spreekt dus ik moet goed leren om met mensen te kunnen praten. Ik doe 's avonds zoveel dat ik vaak al voorloop op de les." Siromi, 15 jaar.
Oproep aan Nederland
In de oproep wordt gepleit voor kindvriendelijke en kleinschalige opvang, een vaste plek, ondersteuning van ouders in de zorg voor hun kinderen, goed geregeld onderwijs, kinderactiviteiten en psychosociale hulp voor kinderen met trauma’s. De oproep is gericht aan de Nederlandse regering in de hoop dat deze kinderen de aandacht krijgen waar ze recht op hebben. 'Nederland is in staat om deze kinderen te helpen. Het is nu tijd om de situatie te verbeteren. Kinderen zijn maar één keer kind’, zegt Kloosterboer.
Bekijk de oproep en de deelnemende organisaties op www.kind-in-azc.nl.
De oproep is een initiatief van de Werkgroep Kind in azc, een coalitie van: UNICEF Nederland, Defence for Children, VluchtelingenWerk Nederland, Stichting Kinderpostzegels Nederland, Kerk in Actie.