Rights International Spain (RIS) heeft de VN-Mensenrechtencommissie een schaduwrapport over de voornaamste mensenrechtenschendingen in Spanje doen toekomen. Dit orgaan zal in 2015 oordelen over het periodieke rapport van Spanje ten aanzien van het Internationaal verdrag over politieke- en burgerrechten en vervolgens een lijst met problemen opstellen waarover het land verantwoording moet afleggen. Het rapport van RIS draagt bij aan deze lijst door de belangrijkste problemen ten aanzien van de mensenrechten en burgerlijke vrijheden die zijn opgenomen in het verdrag aan te kaarten.
Het rapport maakt gewag van het ontoereikende overheidsbeleid tegen rassen- en genderdiscriminatie, wijst op het aanhoudende probleem van etnische profilering door de politie evenals de ernstige mensenrechtenschendingen die plaatsvinden bij de uitvoering van het migratiebeleid, met name in detentiecentra en bij de grenzen van de Spaanse enclaves Ceuta en Melilla in Marokko, waar zowel het Spaanse recht als het internationale asielrecht worden geschonden. Het laat ook zien dat als gevolg van een gebrek aan nationale wetgeving en slechte communicatie tussen instanties de normen tegen marteling niet worden opgevolgd en dat er geen of onvoldoende onderzoek wordt gedaan naar beschuldigingen van marteling. Daarnaast gaat aandacht uit naar de slachtoffers van de Spaanse burgeroorlog en het regime van Franco die als gevolg van de amnestiewet worden belemmerd in hun strijd om gerechtigheid, naar het gebrek aan steun voor deze slachtoffers en het niet naleven van internationale mensenrechtenwetgeving door gerechtshoven.
Het rapport stelt een aantal wetsherzieningen aan de kaak waarvan RIS vindt dat ze inbreuk maken op internationale mensenrechtennormen. De herziening van de abortuswet door het Ministerie van Justitie wordt bekritiseerd voor het schenden van verschillende rechten in het verdrag, zoals het recht op privacy en de gelijkheid van vrouwen. Het recht op een eerlijk proces wordt geschonden door verschillende wetswijzigingen: de wet over gerechtskosten en de wet over juridische bijstand vormen allebei een financieel obstakel voor de toegang tot de rechtspraak, de wet over rechterlijke macht ondermijnt de onafhankelijkheid van het rechtswezen terwijl de recente herziening van universele rechtspraak een inperking vormt op het recht van slachtoffers van ernstige mensenrechtenschendingen op gerechtigheid. De hervormingen van het wetboek van strafrecht en de wet over de openbare veiligheid worden veroordeeld voor het strafbaar stellen van vreedzame protesten, de vrijheid van meningsuiting en het recht op vereniging, zoals vastgesteld door de speciale rapporteur van de VN voor de vrijheid van vereniging.
Terwijl deze hervormingen worden doorgevoerd wordt het de burgermaatschappij moeilijk gemaakt zich te mengen in het proces van hervormingen. De Spaanse regering beroept zich op wetgevingsprocedures waar eigenlijk alleen in het geval van dringende of uitzonderlijke omstandigheden gebruik van mag worden gemaakt. Op die manier worden hervormingen doorgevoerd die ogenschijnlijk niets van doen hebben met waar de wetgeving in eerste instantie voor bedoeld was en wordt de toegang tot wetsontwerpen geblokkeerd. Zo wordt het de burgermaatschappij onmogelijk gemaakt om wetgeving onder de loep te nemen en op basis daarvan haar stem te laten horen en aanbevelingen te doen.
RIS blijft de verschillende stadia van de periodieke beoordeling van Spanje volgen, hopende dat het land eindelijk zal voldoen aan zijn internationale verplichtingen.