Ook al heeft de EU in 2003 immigratiewetgeving ten aanzien van onderdanen van derde landen ingevoerd, blijft de uitvoering en samenhang van immigratieprocedures in EU-landen problematisch. Een van de voornaamste problemen waar de Europese Commissie tegen op wil treden is de verschillende interpretatie die EU-landen hebben van EU-richtlijnen en de uitvoering die zij hieraan geven in hun nationale wetgeving. Momenteel organiseert de Commissie een openbare raadpleging over richtsnoeren bedoeld om praktijken op dit gebied gelijk te trekken. De Helsinki Foundation for Human Rights (HFHR) neemt deel aan deze raadpleging.
‘‘Wij zijn van mening dat de richtsnoeren onder beraad, een te enge definitie van het gezin bevatten’’, verklaart Małgorzata Jaźwińska, advocaat bij de HFHR. ‘‘Dat betekent bijvoorbeeld dat een buitenlander geen aanvraag kan indienen voor een tijdelijk verblijf van een volwassen familielid zoals een moeder, vader of grootouders.’’
Immigranten worden vaak voor moeilijke keuzes gesteld. ‘‘Ze kunnen niet het hele gezin herenigen als sommige kinderen al volwassen zijn geworden. Daarom moeten ouders vaak een keuze maken tussen hun kinderen, of tussen een kind en een echtgenoot.’’
Als een EU-land gezinshereniging alleen toestaat voor ouders met minderjarige kinderen, is het des te belangrijker om snel en effectief op te treden. Anders kunnen de langdurige procedures van de autoriteiten het recht ontnemen van het minderjarige kinderen om herenigd te worden met hun ouders, in het geval dat zij volwassen worden voordat de procedures worden afgerond.
‘‘Een ander probleem waar buitenlanders die hun gezin willen herenigen mee te maken krijgen is de eis om te beschikken over alle documenten in het land waar de aanvraag wordt ingediend’’, vertelt Jaźwińska. De HFHR pleit ervoor om buitenlanders in staat te stellen hun documenten te laten inleveren in zowel het land van bestemming als bij de diplomatieke en consulaire diensten in het land van herkomst.
Tegelijkertijd is de HFHR het eens met de eis van de Europese Commissie dat een gezinslid die een aanvraag indient voor gezinshereniging in een stabiele financiële situatie moet verkeren. Volgens de Commissie mogen de financiële middelen van de immigrant bestaan uit spaargeld opgebouwd in het land van herkomst en hoeven deze niet alleen te bestaan uit een vast inkomen, zoals bepaald in nationale wetgeving.
Volgens de gegevens van het Poolse Bureau voor buitenlanders vroegen in 2012 slechts drie buitenlanders met vluchtelingen- of subsidiaire status een gezinshereniging aan, in 2013 niemand en dit jaar tot nu toe slechts een persoon.