In de laatste paar weken zijn Italiaanse scholen onderworpen aan een serie politieacties tegen drugs. Dit roept vragen op met betrekking tot de achtergrond en effectiviteit van deze aanpak.
Drugsinvallen op middelbare scholen worden een terugkerende gebeurtenis in Italië. De eerste interventie vond in Bologna plaats op een school toen de hoofddocent binnenin de school een inval organiseerde. Agenten kwamen de klas binnen met speurhonden en begonnen de leerlingen te onderzoeken.
Vergelijkbare gebeurtenissen vonden vervolgens in Rome plaats. Hier werd een 17-jarige leerling op school gearresteerd voor het oog van alle andere leerlingen.
Er volgen een belangrijke demonstratie. Leerlingen en ouders kwamen bij elkaar. Forum Drogue en Antigone publiceerden een artikel om te wijzen op het fundamentele probleem dat verband houdt met deze gewelddadige acties, die ook flagrant nutteloos zijn.
Educatie gaat boven straffen
De school is een plek waarin de wet ook geldt en jongeren moeten tegen de gevaren van drugs worden beschermd. Maar om deze bescherming te garanderen moet het Italiaanse drugsbeleid hervormd worden.
De keuze voor een gewelddadige aanpak om jongeren te straffen die in het bezit zijn van een kleine hoeveelheid wiet is helemaal buiten verhouding. Het gaat om tieners en hasj. De politie trof bij de actie duidelijk geen drugshandelaren aan die op grote schaal werken.
Deze interventies traumatiseren en stigmatiseren de leerlingen alleen maar. Sommige van hen worden direct de zwarte markt opgeduwd.
Nieuwe aanpak
Het grootste verwijt van de burgermaatschappij is dat er niets anders is geprobeerd voordat de politie er aan te pas kwam. Allereerst bestaat educatie uit preventie en informatie. Straffen en dreigementen hebben hun ondoeltreffendheid al bewezen.
In Italië is het tijd geworden om met deze nutteloze bezigheid te stoppen en in plaats daarvan een aanpak van drugs te kiezen waarin schadebeperking voorop staat. Het geld zou besteed moeten worden aan het verbeteren van de communicatie, het delen van informatie en schadebeperking. Volwassenen moeten de woorden vinden om over het probleem te praten om toekomstige generaties te beschermen en fouten in de toekomst te vermijden.