"Σύμφωνα με την απόφαση του δικαστηρίου, δεν προκύπτει από τη νομολογία του ΕΔΔΑ (Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου) ότι η επιβολή ισόβιας κάθειρξης στην Ολλανδία κατ 'ανάγκη συγκρούεται με το Άρθρο 3 της ΕΣΔΑ (Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου). Ωστόσο, το δικαστήριο κρίνει ότι από την εν λόγω νομολογία μπορεί να συναχθεί το συμπέρασμα ότι η πρακτική της ισόβιας κάθειρξης στην Ολλανδία βρίσκεται σε αντίθεση με τις απαιτήσεις που απορρέουν από την ΕΣΔΑ, διότι εκ των πραγμάτων δεν υπάρχει σχεδόν καμία προοπτική για τη μείωση της ποινής της ισόβιας κάθειρξης που έχει επιβληθεί στο άτομο. Για το δικαστήριο, ήταν ένας λόγος για να μην επιβληθεί ισόβια κάθειρξη. "
Η υπόθεση των αδελφών R.
Στις 24 Νοεμβρίου, το Δικαστήριο της Βόρειας Ολλανδίας στο Assen εξέδωσε την απόφασή του στην υπόθεση των αδελφών R., οι οποίοι κατηγορούνταν για τη δολοφονία του κ. Smit στο Εθνικό Πάρκο Dwingelderveld, το Νοέμβριο του 2012, και για τη δολοφονία του κύριου και της κυρίας Veenendaal στο Exloo τον Ιούλιο του 2013.
Ο μεγαλύτερος αδελφός καταδικάστηκε σε 30 χρόνια φυλάκιση και σε επακόλουθη κράτηση στο νοσοκομείο. Ο νεότερος καταδικάστηκε σε 30 χρόνια φυλάκιση. Κατά την άποψη του δικαστηρίου, είχε αποδειχθεί η ανθρωποκτονία με ληστεία του κ. Smit από τον πρεσβύτερο αδερφό· η πρόθεση, όμως, για τον θάνατο του κ. Smit δεν αποδείχθηκε στην περίπτωση του νεότερου αδελφού. Και οι δύο καταδικάστηκαν για τη δολοφονία του κυρίου και της κυρίας Veenendaal. Ενεργούσαν εκ προμελέτης τη στιγμή που σκότωσαν το παντρεμένο ζευγάρι.
Ο μεγαλύτερος από τους δύο θεωρείται ως πλήρως υπόλογος, καθώς ο ίδιος θα έπρεπε - και ήταν σε θέση - να ενεργήσει με καλύτερη κρίση. Το δικαστήριο τον έκρινε ως υποκινητή των εγκλημάτων· ο νεότερος κρίθηκε ότι ήταν κατά κάποιο τρόπο λιγότερο υπόλογος.
Μέγιστη προσωρινή φυλάκιση
Ο εισαγγελέας ζήτησε την ισόβια κάθειρξη και για τους δύο αδελφούς. Στην περίπτωση του μεγαλύτερου αδελφού, το δικαστήριο δεν επέβαλε αυτήν την ποινή, διότι στην ολλανδική δικαστική πρακτική, η αμνηστία στους κρατούμενους ισόβιας κάθειρξης είναι σπάνιο φαινόμενο. Αυτό, στην πραγματικότητα, καθιστά την ισόβια κάθειρξη μια ποινή ισόβιας κάθειρξης, χωρίς καμία προοπτική για μια μελλοντική αποφυλάκιση.
Αυτό έρχεται σε σύγκρουση με το Άρθρο 3 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου. Ως εκ τούτου, το δικαστήριο καταδίκασε τον μεγαλύτερο αδελφό με τη μέγιστη προσωρινή φυλάκιση των 30 ετών και μέσα σε νοσοκομείο με υποχρεωτική θεραπεία για την περίοδο μετά την ποινή φυλάκισής του.
Αν και ο νεότερος ήταν λιγότερο υπόλογος και ο ρόλος του κρίθηκε μικρότερος από ό, τι του αδελφού του, το δικαστήριο τον καταδίκασε με ποινή φυλάκισης 30 ετών. Με την απόφαση του δικαστηρίου, η σοβαρότητα των γεγονότων δεν επιτρέπει μια ηπιότερη τιμωρία. Κανένα, όμως, επιπλέον μέτρο δε θα επιβληθεί σ 'αυτόν.