Hiszpańska rzeczniczka praw człowieka przedstawiła 20. lipca „Raport dotyczący azylu w Hiszpanii: środki ochrony międzynarodowej i systemu przyjmowania.”
Raport bada sytuację hiszpańskiego systemu azylowego i jest źródłem wielu zaleceń dążących do ulepszenia procesu przyjmowania i integrowania azylantów w Hiszpanii.
Raport wykrywa wiele niedociągnięć w hiszpańskim systemie azylowym . Po pierwsze, zwraca uwagę na braki w prawie, np. fakt, że dyrektywy UE 2013/32/EU (procedura azylowa) oraz 2013/33/EU (warunki przyjmowania) nie zostały wdrożone do prawa hiszpańskiego, a także nie dokonuje się żadnych postępowań w sprawie Ustawy o udzielaniu azylu.
„Widoczne braki”
Ponadto, rzeczniczka skarży się na to, że od ostatniej reformy Ustawy o udzielaniu azylu nie istnieje żadna możliwość ubiegania się o azyl lub ochronę w hiszpańskich ambasadach poza granicami kraju.
Rzeczniczka uważa, że to „może podważyć kwestię międzynarodowych zobowiązań Hiszpanii zgodnych z Konwencją genewską” oraz nalega na rząd, aby „przywrócił tę możliwość lub uruchomił alternatywę w postaci przyznawania wiz humanitarnych.”
Raport wskazuje też na to, że wzrost liczby zgłoszeń o udzielenie międzynarodowej ochrony powoduje znaczne opóźnienia w procedurze, a w samej Agencji ds. Azylu i Uchodźców „widoczne są braki.”
Niedoinformowanie
Niestety, informacje na temat międzynarodowej ochrony, która jest dostarczana potencjalnym aplikantom, także nie są wystarczające i należy je poprawić – brakuje w nich jakiegokolwiek rozróżnienia ze względu na płeć, a język, którym się posługują instytucje nie jest dostosowany do dzieci czy do tych, którzy są gorzej wykształceni.
W końcu, raport podkreśla potrzebę poprawy koordynacji prac na linii organy rządowe i administracja ministerialna, aby zamknąć procedury międzynarodowej ochrony i przyjmowania ubiegających się o azyl.