Litwa musi podjąć bardziej zdecydowane działania zmierzające do zwalczania różnych form przemocy uwarunkowanych płcią

Na wstępnym spotkaniu Komitetu ONZ CEDAW, które odbyło się w Genewie w marcu tego roku, Biuro Rzecznika ds. Równych Szans przedstawiło dodatkowe sprawozdanie na temat praw kobiet na Litwie. W raporcie zajęto się także kwestiami, których nie poruszono w oficjalnym sprawozdaniu przedłożonym przez państwo.

Biuro Rzecznika ds. Równych Szans zwróciło uwagę Komitetu na dwa zasadnicze obszary: potrzebę zmiany podejścia krajowych instytucji do kwestii równouprawnienia płci oraz potrzebę nasilenia walki z różnymi formami przemocy na tle płciowym.

W sprawozdaniu stwierdzono, że krajowy program równych szans na lata 2015–2021 oraz plan działania są niejasne, a co więcej nie przygotowano się odpowiednio do realizacji zaplanowanych celów.

Problem obwiniania ofiar

Biuro Rzecznika podkreśla, że przemoc uwarunkowana płcią jest nadal powszechnym problemem na Litwie. Jeśli chodzi o kobiety będące ofiarami przemocy, zarówno profesjonaliści udzielający pomocy (lekarze, policjanci, itp.), jak i ogół społeczeństwa nadal często obwiniają ofiary.

Statystycznie rzecz biorąc, ofiary różnych form przemocy (zwłaszcza przemocy psychicznej, ekonomicznej i seksualnej) każdego roku stanowią zaledwie kilka procent wszystkich ofiar. Ale pokazuje to tylko tkwiące w systemie zobojętnienie i niezdolność specjalistów do identyfikowania i zapobiegania tego rodzaju przemocy.

Wreszcie Biuro zauważyło, że Litwa nadal opóźnia ratyfikację Konwencji Rady Europy o zapobieganiu i zwalczaniu przemocy wobec kobiet i przemocy domowej, mimo że znacznie przyczyniłoby się to do rozwiązania wspomnianych problemów. Dokument ten został przekazany parlamentowi do ratyfikacji przez prezydent Dalię Grybauskaitė w zeszłym roku, ale jak dotąd nie zorganizowano żadnego posiedzenia w tej sprawie.

Cały raport można przeczytać tutaj.