Democracy & Justice

België-Sudan deal: een belediging en onacceptabele samenwerking

Na het weigeren van vluchtelingen en ze daarna na te jagen, werkt België nu samen met het Sudanese dictatoriale regime om haar burgers te identificeren. Is er een grens die de staatssecretaris niet zou overschrijden om de hoofdstad te 'op te ruimen'?

by David Morelli
Door het bereiken van een akkoord met de Soedanese regering over de identificatie van migranten die in het Maximilien Park in Brussel verblijven heeft de staatssecretaris van asiel en migratie, Theo Francken, een nieuw stadium bereikt in het beleid om buitenlanders te achterna te jagen, met inbegrip van gezinnen en kinderen, die momenteel proberen te overleven in de hoofdstad van België in de hoop om verder te gaan en het Verenigd Koninkrijk te bereiken.

Een smerige deal

De Staatssecretaris voor Asiel en Migratie lijkt te zijn verblind door de angst dat een nieuwe 'Calais Jungle' in de Belgische hoofdstad zou kunnen ontstaan, tot dusdanige hoogte dat hij zijn waardigheid aan flarden schiet door te onderhandelen over een overeenkomst met een Sudanese officiële delegatie van Binnenlandse Zaken.

Deze delegatie volgt de bevelen op van een president die momenteel onder een arrestatiebevel staat bij het Internationaal Strafhof (ICC) in Den Haag voor genocide en misdrijven tegen de menselijkheid.

De staatssecretaris is zich goed bewust van de vele mensenrechtenschendingen die momenteel in Sudan worden gepleegd, een land dat door een dictatoriaal regime wordt geleid. Het hoge toekenningspercentage van internationale beschermingsaanvragen van Sudanese burgers weerspiegelt hoe moeilijk en gevaarlijk de situatie is voor opponenten in Sudan, die risico lopen op marteling als ze gearresteerd worden.

Door het uitvoeren van identificatieprocedures voor de Sudanese burgers die zijn gearresteerd tijdens de politie-inval bij Maximilien Park, bedreigt Francken niet alleen het leven van deze mensen als ze naar hun thuisland terugkeren, maar ook de levens van achtergebleven familieleden in Sudan.

Samenwerken met een dictator

Het initiëren van deze identificatie in samenwerking met een officiële Sudanese delegatie die onder bevel van de Soedanese president Omar al-Bashir werkt, betekent dat de staatssecretaris nu samenwerkt met een dictatoriaal regime.

Terwijl de Belgische regering momenteel een zetel aanvraagt bij de VN-Veiligheidsraad in New York, stuurt de staatssecretaris een rampzalig bericht naar de hele wereld.

Hoe kan België in deze context, en terwijl de premier dit verdoezelt als 'tecnische' samenwerking tussen zijn staatssecretaris en Sudan, redelijkerwijs een zetel aanvragen bij de VN-Veiligheidsraad? Door samen te werken met Khartoum negeert België openlijk de beslissing van de Raad, die de ICC in 2005 vroeg een onderzoek te starten, hetgeen resulteerde in het uitvaardigen van een arrestatiebevel tegen al-Bashir. Dit bevel geldt vandaag nog steeds.

Een keuze

De Ligue des Droits de l'Homme dringt er bij de regering op aan om consistent te zijn en te kiezen tussen het intrekken van haar kandidatuur voor het lidmaatschap van de VN-Veiligheidsraad, of een sterk bericht naar de Minister van Buitenlandse Zaken te sturen en dit partnerschap met Sudan te beëindigen. Secretaris Francken heeft een serieuze politieke fout gemaakt door deze onwettige overeenkomst te sluiten. Het komt tevens na het bevelen van politie-invallen en de implementatie van arrestatiequota, onder andere.

Wat de basisrechten betreft staan de geloofwaardigheid en de degelijkheid van de Belgische overheid nu op het spel.