Tech & Rights

Muren afbreken: Italianen vechten tegen xenofobie met vrijgevigheid en vriendelijkheid

In de Italiaanse stad Goro bouwden burgers barricades om een bus te blokkeren waarin elf migrantenvrouwen en hun ach kinderen zaten. Het evenement liet zien dat er veel angst is rond het migratieprobleem. Maar hun acties spraken niet voor alle Italianen.

by Federica Brioschi
De Italiaanse Kustwacht en 'Marina Militare' redden iedere dag levens.
Als je een handvol Italiaanse burgers vraagt wat het betekent om Italiaans te zijn, is het onwaarschijnlijk dat je van iedereen hetzelfde antwoord krijgt . Als je ze daarentegen vraagt wat de grootste karaktereigenschappen van Italianen zijn, zou het kunnen dat iedereen antwoordt dat ze erg open en vrijgevige mensen zijn.

De organisatie CILD zou willen dat het ermee eens kon zijn. Dat het ook kon zeggen dat Italianen geen muren bouwen. Maar Italianen bouwen muren en doen dit al lange tijd.

Italianen proberen muren te bouwen door populistische politieke speeches te geven, waar "Italianen eerst moeten komen"; Italianen proberen muren te bouwen door social media, waar zij schrijven dat "migranten ons land binnenvallen"; Italianen bouwen muren door protesten op straat, waarbij zij schreeuwen naar mensen dat ze terug moeten naar waar ze vandaan komen.

Ze tweeten het, ze delen het op Facebook, ze zeggen het, ze schreeuwen het, en nu hebben ze het ook gedaan.

Het Italië dat de deur sluit

Het gebeurde in een klein dorp met een populatie van 4.000 mensen genaamd Goro. Op de avond van 23 oktober, 2016, bouwden een handvol burgers houten barricades op de drie straten die leidden naar het dorp zodat de toegang aan migranten werd geblokkeerd die daar naartoe verplaatst werden.

De migranten waren elf vrouwen en acht kinderen. Vrouwen en kinderen. Medemensen, maar geboren in Aleppo in plaats van Goro. De bus waarin de migranten zaten moest terug naar een andere stad.

Het andere Italië

Het goede nieuws is dat deze Italianen niet het merendeel van de mensen representeren in het prachtige land.

In Napels hingen mensen grote spandoeken op in de haven en in de straten met de simpele boodschap: "Welkom vluchtelingen. Napels is jullie thuis."

In Rome werd het Baobab Centrum compleet georganiseerd en geleid door migranten en vrijwilligers die voedsel, kleding, tenten en matrassen van burgers uit de buurt kregen (dat is voordat autoriteiten het complete gebied eind september ontruimden).

Het Baobab Centrum kreeg voedsel, kleding, tenten en matrassen van burgers uit de buurt (voordat autoriteiten het complete gebied eind september ontruimden).

In Lampedusa waren alle inwoners vrijwilligers die hun deuren openden en hun voedsel en kleding deelden met migranten. In zuid-Italië en de eilanden zijn opvangcentra en tijdelijke opvangcentra, terwijl over heel het gebied zelfs lange termijn centra zijn opgezet voor volwassenen en onbegeleide minderjarigen door de overheid or de burgermaatschappij.

Vrijwilligers van het Rode Kruis werken lange en vermoeiende diensten in moeilijke omstandigheden zodat ze mensen kunnen huisvesten, voor ze kunnen zorgen en ze te eten kunnen geven. De Italiaanse kustwacht en marine houden niet alleen toezicht op de kust, maar redden ook iedere dag levens. Burgers zetten hun goederen, tijd en vaardigheden in om mensen te helpen die alles hebben verloren behalve hun leven.

De angst voor de "ander"

Na het evenement in Goro zeiden veel publieke autoriteiten en politici dat ze zich schaamden voor het gedrag van dit handjevol mensen. Desalniettemin moeten we ons blijven afvragen: waar komt de angst vandaan die de drijfveer was voor deze actie?

Buiten het feit dat de migranten onschuldige vrouwen en kinderen waren, wat veroorzaakte de angst van de mensen in Goro die de migranten verworpen? Misschien is het de manier waarop het probleem wordt afgebeeld in de media, aangezien de positieve aspecten van migratie en succesverhalen over integratie nooit op de voorpagina staan.

Misschien is het probleem te gepolitiseerd om erover te kunnen praten in cijfers, feiten en afbeeldingen. Het is in ieder geval zeker dat de verwarring, veroorzaakt door de aanwezigheid van tegenstrijdige of bevooroordeelde informatie, ervoor zorgt dat veel mensen bang zijn voor mensen die komen uit plaatsen ten zuiden van Italië, en ze bestempelen als "anderen," die geen deel uitmaken van "ons".

We hopen dat de positieve voorbeelden van vrijgevigheid en integratie de angst zullen stoppen en zullen helpen om de muren af te breken die mensen buitensluiten die oorlog en geweld ontvluchten.