In het bedrijven van politiek ten aanzien van de openbare orde is het makkelijk voor politici om harde woorden over misdaden vergezeld te laten gaan met loze beloftes voor slachtoffers. Het is een trieste realiteit dat opeenvolgende Britse regeringen niet veel verder zijn gekomen dan het bewijzen van lippendienst aan slachtoffers wier levens zijn verwoest als gevolg van de daden van anderen. Daarom is het niet verwonderlijk dat de aankondiging van de regering van een nieuwe slachtofferwet door sommigen is verwelkomd maar door anderen met voorzichtigheid is begroet. Zolang de details onbekend zijn, blijft het gissen waar deze voorgestelde wet voor staat en of deze toereikend zal zijn. Zoals de commissaris voor slachtofferhulp Helen Newlove al verklaarde: ‘‘Een nieuwe wet kan niet gebruikt worden als kant-en-klare-oplossing.’’
Britse wetgeving biedt al bescherming van de rechten van slachtoffers
Het is in ieder geval niet de eerste keer dat de bescherming van de rechten van slachtoffers in de wet wordt vastgelegd. De zogenaamde Human Rights Act geeft al rechten, waardigheid en een stem aan talloze slachtoffers die anders op geen enkele wettelijke steun zouden kunnen rekenen. Deze wet gaf het gezin van Naomi Bryant het recht om deel te nemen aan een onafhankelijk en doelmatig onderzoek naar Bryants dood door toedoen van een veroordeelde zedendelinquent in 2005. De wet gaf Patience Asuquo het recht om de politie onderzoek te laten doen naar haar misbruik en staat van slavernij waarin zij door haar zogenaamde werkgever werd gehouden, evenals het recht op schadevergoeding als de politie dit zou nalaten. Eerder dit jaar werd via de Human Rights Act voorkomen dat een man die was veroordeeld voor het seksueel misbruiken van een van de dochters van een vrouw, gebruik kon maken van zijn eigendomsrechten om een foto van haar kinderen te bemachtigen.
Human Rights Act het belangrijkst
Dit zijn slechts enkele voorbeelden van zaken die door Liberty zelf zijn onderzocht. De reële gevolgen van de Human Rights Act op de rechten van slachtoffers – bijvoorbeeld slachtoffers van mensenhandel, huiselijk geweld of seksuele uitbuiting – zijn enorm en toch wordt de wet volledig genegeerd door een regering die blijkbaar prioriteit wil geven aan slachtoffers. Iedereen in het Verenigd Koninkrijk die zich het lot van slachtoffers van ernstige misdaden aantrekt moet begrijpen dat voor veel van deze slachtoffers de Human Rights Act de wet is die zij het hardst nodig hebben.