Het Baobab Centrum is een buitengewoon voorbeeld van hoeveel door een ieder van ons gedaan kan worden om een rol te spelen in het helpen bij wat mogelijk de grootste humanitaire crisis van onze tijd is.
Het Baobab is een klein doorreiscentrum voor vluchtelingen en asielzoekers die niet in Italië willen worden geïdentificeerd omdat ze hopen verder naar “het echte Europa” te kunnen reizen – velen fantaseren over Duitsland – en daar bescherming te vinden.
De Baobab als een grassroots beweging
De Baobab wordt helemaal door vrijwilligers gerund en ontvangt geen cent van de overheid. Op deze manier biedt het een treffend voorbeeld van de impact die grassroots bewegingen die vluchtelingen helpen en verwelkomen kunnen vormen.
Het centrum werd begin juni 2015 in een Eritrese culturele club geopend om een veilige haven te bieden aan wie uit de noodkampen van Ponte Mammolo en Stazione Tiburtina waren gezet. Het huisvestte uiteindelijk wel driehonderd mensen per dag, allemaal dankzij het vrijwilligerswerk van gewone burgers en maatschappelijke organisaties.
Dagelijks komen mensen allerlei soorten giften brengen – voedsel, kleding, toiletbenodigdheden en medicijnen zijn het meest nodig – en vaak blijven ze om een handje te helpen. Twee goede slaapzalen – één voor mannen en één voor vrouwen – zijn ingericht, samen met een ziekenzaal (waar artsen op vrijwillige basis eerste hulp verlenen), een door het centrum gerunde kapperszaak en een enorme keuken om de aangeboden twee dagelijkse maaltijden te bereiden (tijdens de zomer kwamen wel vijfhonderd mensen naar de lunches en de avondmaaltijden).
Tekening van de kaart van Europa in het Baobab Centrum - door Kent Hernández (Fusion). Klik op het afbeelding om de hele fotoreportage op het blog over het 19 Miljoen Project te bekijken.Tekening van de kaart van Europa in het Baobab Centrum - door Kent Hernández (Fusion). Klik op het beeld om de hele fotoreportage over het blog over het 19 Miljoen Project te zien.Een dag in het Baobab
De teams van het Project van 19 Miljoen werden verondersteld om het Baobab Centrum maar één keer te bezoeken op een mooie, zonnige middag in november. Maar toch bleven mensen terugkomen om eten te brengen en nog door te praten met de mensen die tijdelijk in het centrum wonen.
Omdat het nu wat rustiger is in het centrum – er verblijven nu minder dan honderd mensen – namen sommige geweldige vrijwilligers die daar werken de tijd om ons rond te leiden en uit te leggen hoe alles verliep. Viola, die Pilatesdocent is als ze niet in het Baobab is, laat ons zien hoe ze het welkomstpakket voor nieuwkomers in het centrum klaarmaken.
In een chaotische ruimte met opgestapelde bergen kleding glimlacht ze als ze denkt aan het moment dat vrouwen in “De Boutique” komen om hun eigen kleding te kiezen of een kledingstuk te ruilen voor iets dat meer hun smaak is: “Op zo’n moment besef je dat ze zich veilig beginnen te voelen.”
Tot gauw!
Uiteindelijk belanden we op de buitenruimte die versierd is met graffiti: “Welkom, vluchtelingen” staat er en “Bescherm mensen in plaats van grenzen” Er zijn ook kleurrijke muurschilderingen. Sommige kinderen vragen ons om te komen pingpongen; een jonge knul zegt “Ik kan ook goed voetballen,” en laat dat met een paar kick-ups zien; een ander vraagt één van de fotografen om zijn camera uit te proberen en maakt uiteindelijk foto’s van alle aanwezigen.
Gesprekken ontspinnen steeds en kabbelen voort en het begint al bijna donker te worden als we uiteindelijk vertrekken. Een praatgrage tienermeid met een roze T-shirt en passende oorbellen zwaait vanaf de hoek van de straat en vraagt ons gauw terug te komen.
Dat gaan we zeker doen. En jij?