In 2014 was het in Bulgarije nog altijd een gangbare praktijk om mensen met beperkingen op willekeurige gronden en zonder rechterlijke toetsing in instellingen te plaatsen. De taken van het personeel in deze instellingen beperken zich tot de noodzakelijke lichamelijke zorg van patiënten omdat zij verder toch ‘‘niets kunnen’’. Lichaamsbeweging wordt niet aangemoedigd en activiteiten die het vermogen van patiënten vergroten om onafhankelijke levens te lijden, worden niet georganiseerd.
Het is daarnaast bijzonder verontrustend dat geweld door personeel tegen bewoners in sommige instellingen dagelijks voorkomt. Een gezamenlijke inspectie van het Ministerie van Werkgelegenheid en Sociaal Beleid en de gemeente Sliven (Oost-Bulgarije) resulteerde in het ontslag van het management van de grootste instelling voor mensen met geestelijke beperkingen in het land. De inspectie vond plaats na twee identieke incidenten binnen een maand tijd waarbij vrouwen vanaf de derde verdieping naar beneden sprongen. De nieuwe directeur onthulde publiekelijk dat patiënten zonder therapie werden opgesloten op hun kamers omdat het vorige management dacht dat ze anders zouden weglopen. Enkele reguliere personeelsleden aldaar sloegen en trapten de patiënten als dingen niet naar hun zin verliepen, maar geen van hen is ontslagen.