Gelet op Fidel Castro's overlijden en de groeiende onderdrukking van de democratische beweging in Cuba moeten de Europese Raad en het Europees Parlement zichzelf afvragen of de Politieke Dialoog- en Samenwerkingsovereenkomst (PDCA) die gisteren ondertekend werd het beste is wat de EU kan doen om mensenrechten en democratie in Cuba te bevorderen.
Dit rapport focust op het beleid dat de Europese Unie de afgelopen jaren richting Cuba aan het ontwikkelen is, vastgelegd in de PDCA. We plaatsen de rol van de overeenkomst in de context van de huidige politieke situatie in Cuba en vergelijken het met het vorige beleid, vastgelegd in het EU Gemeenschappelijk Standpunt dat in 1996 door de Europese Raad werd aangenomen.
Geen verwachte hervormingen voor mensenrechten
We kijken ook naar de manier waarop met mensenrechten en democratie wordt omgegaan in de Cuba PDCA-overeenkomst, vergeleken met de Associatieovereenkomst die in 2012 met zes landen uit Centraal-Amerika werd ondertekend. Zie het rapport van Civil Rights Defenders: "Nothing but a Dialogue on Human Rights".
De groei in politieke onderdrukking begon na het einde van de onderhandelingen in maart en het bezoek van president Obama aan het eiland een aantal weken later. Dit moet gezien worden als een gevolg van het zelfvertrouwen van de overheid na het succesvol aangaan van nieuwe relaties met de internationale gemeenschap zonder van politiek systeem te hoeven veranderen.
Dit rapport concludeert dat de strategie van de Cubaanse overheid voor de komende jaren transparant is en geen hervormingen bevat wat betreft het politieke systeem of mensenrechten.
In een vergelijking van de overeenkomst met de Associatieovereenkomst die de EU in 2012 met zes landen uit Centraal-Amerika ondertekende, is het duidelijk dat de eisen met betrekking tot democratie en mensenrechten in formeel democratische staten een stuk hoger zijn dan in autoritaire staten zoals Cuba.
Machtsoverdracht
Vanuit dit perspectief is de overeenkomst eerder een aanvulling op de overheidsstrategie om de politieke macht over te dragen van de revolutionaire generatie op de politieke erfgenamen, en de economische macht op het leger, in plaats van een bevordering van de mensenrechtenagenda zoals de EU beweert. De Cubaanse overheid kan dus voldoen aan de PDCA zonder daadwerkelijk iets te veranderen op het gebied van mensenrechten.
Door de status quo in Cuba te verdedigen, werkt de internationale gemeenschap de pogingen van de democratische beweging tegen om geweldloze verandering teweeg te brengen.
Gefrustreerde burgers kunnen het vertrouwen verliezen in vredige verandering en pleiten voor geweld. Mocht dit gebeuren, dan zou de internationale gemeenschap moeten ingrijpen.
Een blunder
De overeenkomst is echter niet alleen een blunder in relatie tot Cuba, maar ook in relatie met andere autoritaire overheden. Als de EU haar eisen voor één autoritair land vermindert, zal het nog moeilijker worden om verandering in andere landen teweeg te brengen.
We raden de leden van het Europees Parlement aan om geen toestemming voor de overeenkomst te geven.
Voor meer details kunt u bij de volgende links terecht:
http://m.diariodecuba.com/derechos-humanos/1481159010_27260.html (Spaans)
https://www.civilrightsdefenders.org/sv/news/open-letter-to-eu-on-cuba-negotiations/(Engels)