De conferentie die de campagne Difendiamoli! (Laten we ze verdedigen!) officieel startte, vond plaats op 28 november in de Sala della Lupa, in het Parlementsgebouw van Rome.
Wie zijn mensenrechtenactivisten?
De conferentie is het einde van het werk dat in juli begon, toen Italiaanse NGO's werkzaam op het gebied van mensenrechten, waaronder Antigone en CILD, voor de eerste keer samen kwamen in het ARCI-gebouw met AbdelRahman Mansour. Hij was een leider van de Egyptische Revolutie van 2011 en woont nu in Chicago, Amerika, omdat zijn leven in gevaar zou zijn als hij terugkeerde naar Egypte.
Veel andere mensenrechtenactivisten zitten in een gelijkwaardige situatie. Velen van hen steken hun nek uit door zich te verzetten tegen de regimes in hun landen. Wat kunnen Westerse staten in dit opzicht doen om de mensenrechtenactivisten in andere landen te beschermen?
Hun levens riskeren
Om de situaties waar we het over hebben beter te begrijpen is het nodig om direct van deze activisten te horen welke bedreigingen en problemen zij dagelijks ondervinden. Het risico van levenslange gevangenschap of, erger, vermoord worden, is een altijd aanwezige angst.
Er zijn veel redenen om vermoord of gevangen te worden. Soms komt het omdat ze de rechten van mensen beschermen. Soms is het genoeg om een vrouw, een minderheid of lid van een religieuze groep te zijn om als vijand gezien te worden en van je rechten beroofd te worden.
Ervaringen
Tijdens de conferentie vertelden verschillende mensenrechtenactivisten over hun eigen ervaringen en gaven voorbeelden van de gevaren die zij dagelijks ondervinden.
Nibras Almamuri, voorzitster van het Irakese Vrouwenjournalistenforum (Irak) had het over de moed van Irakese vrouwen die in oorlogstijden, maar ook in vredestijd voor hun rechten vochten.
Biram Dah Abeid is een activist van het initiatief voor de Heropleving van de Abolitionismebeweging (Mauritanië), die niet terug kan naar zijn land omdat hij het risico loopt vermoord te worden. Hij beschreef zijn strijd, hoe hij tegen slavernij streed, die pas in 2012 in Mauritanië werd afgeschaft.
De andere mensenrechtenactivisten die meededen en hun verhalen deelden waren: Weeda Ahmad van de Sociale Vereniging van Sociale Gerechtigheidszoekers (Afghanistan), Aseem Trivedi van de campagne Red Je Stem (Indië) en Zaidoun al Zoabi, voorzitter van de Unie van Syrische Medische Hulporganisaties (Syrië).
Wat nu?
Na deze belangrijke bijdragen en getuigenissen discussieerden vertegenwoordigers van Italiaanse instituties de toekomst, waaronder Senator Luigi Manconi, voorzitter van de Buitengewone Commissie voor de Bescherming van Mensenrechten van de Italiaanse Senaat, Pia Locatelli, voorzitter van het Mensenrechtencomité van de Commissie Buitenlandse Zaken van de Italiaanse Kamer van Afgevaardigden en een aantal vertegenwoordigers van NGO's die bij deze campagne betrokken zijn.
Hun focus lag met name op toekomstige acties, 'best practices' om in te voeren en goede modellen om te volgen: er zijn bijvoorbeeld een aantal landen in Europa (zoals Nederland, Spanje, Ierland, Noorwegen en Zwitserland) die al nieuwe instrumenten hebben om mensenrechtenactivisten te verdedigen.
Een dossier opgesteld door Un ponte Per... bevat een rapport over de praktijken van deze landen.
De komende maanden zullen nog vele andere evenementen volgen.