Στο πλαίσιο των πρόσφατων τρομοκρατικών επιθέσεων στη Γαλλία, το Υπουργείο Επικοινωνίας και της Κοινωνίας της Πληροφορίας κάλεσε τη συνάντηση, με τον χαρακτήρα του κατεπείγοντος, μιας διοργανικής ομάδας εργασίας με την προοπτική να επαναφέρει στη ρουμανική δημόσια ατζέντα ένα πακέτο από νόμους για την μαζική παρακολούθηση του πληθυσμού, παρόλο που τέτοιοι νόμοι απορρίφθηκαν κατά τα τελευταία χρόνια, τόσο από το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης όσο και από το Συνταγματικό Δικαστήριο της Ρουμανίας.
Αυτό το πακέτο περιλαμβάνει τον νόμο για την διατήρηση των δεδομένων που σχετίζονται με τους χρήστες τηλεφώνου και Διαδικτύου - τον λεγόμενο νόμο του "Μεγάλου Αδερφού"
- και τον νόμο σχετικά με την καταχώριση των χρηστών των προπληρωμένων καρτών και του Wi-Fi. Οι αρχές θεωρούν ότι η ακύρωση των νόμων αυτών δημιούργησε ένα "νομικό κενό" στη Ρουμανία, το οποίο κάνει τη χώρα πιο ευάλωτη σε πιθανές τρομοκρατικές επιθέσεις.
Η APADOR-CH, μαζί με αρκετές άλλες ΜΚΟ, έστειλαν δημόσια επιστολή στην οποία επισημαίνουν ότι οι κρατικοί θεσμοί έχουν επίγνωση αυτού του "νομικού κενού" για περισσότερο από 3 μήνες τώρα. Το αίτημα, λοιπόν, να δημιουργηθεί μια διοργανική ομάδα εργασίας για να εξετάσει επειγόντως την απόρριψη του νόμου του Μεγάλου Αδερφού από το Συνταγματικό Δικαστήριο είναι ένα παράλογο μέτρο που διαιωνίζει τα λάθη του παρελθόντος και περιορίζει τα θεμελιώδη δικαιώματα. Τα απαραίτητα περαιτέρω βήματα, πρέπει να οδηγούν προς την κατεύθυνση μιας επαγγελματικής, διεξοδικής ανάλυσης, μιας διαδικασίας που θα πρέπει να περιλαμβάνει όλους τους ενδιαφερόμενους φορείς.
Αυτή η βιασύνη για την επιβολή ενός αντισυνταγματικού νόμου μας δείχνει για άλλη μια φορά ότι οι αρχές, κατά τη λήψη αποφάσεων επί των θεμάτων αυτών, αγνοούν τόσο τον ιδιωτικό τομέα όσο και την κοινωνία των πολιτών.
Επιπρόσθετα, στη βιασύνη της να νομοθετήσει για τη μαζική παρακολούθηση υπό το πρόσχημα των γαλλικών τρομοκρατικών επιθέσεων, το ρουμανικό κράτος αποτυγχάνει να εξετάσει διάφορα βασικά στοιχεία:
1. Η Γαλλία, το παράδειγμα που επικαλέστηκε για να δικαιολογηθεί αυτή η εθνική θεσμική "ανησυχία", έχει πολυάριθμους νόμους για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας (συμπεριλαμβανομένων των νόμων σχετικά με τη διατήρηση των δεδομένων κίνησης και την καταγραφή των προπληρωμένων καρτών). Κάτι τέτοιο δεν εμπόδισε τα γεγονότα που έλαβαν χώρα στο Παρίσι στις 7 Ιανουαρίου 2015. Επιπλέον, γνωστοί Γάλλοι πολιτικοί αποδείχθηκαν πιο ορθολογιστές, απορρίπτοντας "την ιδέα της νομοθεσίας που υπαγορεύεται από το συναίσθημα."
2. Κάθε νέος νόμος που εγκρίνεται, ειδικά ως προς την καταχώρηση των δεδομένων κίνησης, είναι πιθανό να είναι αντίθετος προς τα θεμελιώδη δικαιώματα. Οι παροχείς υπηρεσιών τηλεπικοινωνίας διατηρούν τα εν λόγω δεδομένα ούτως ή άλλως, για εμπορικούς σκοπούς. Η πρόσβαση σε αυτά τα δεδομένα μπορεί να επιτευχθεί μόνο με την αποσαφήνιση του Άρθρου 152 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας.
3. Η απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου να απορρίψει το πακέτο νόμων του "Μεγάλου Αδερφού" χρονολογείται από τον Ιούλιο του 2014, ως εκ τούτου ο χαρακτήρας του "κατεπείγοντος" χρησιμοποιεί τη γαλλική τραγωδία ως δικαιολογία για την προώθηση νομοθετημάτων που αγνοούν τα θεμελιώδη δικαιώματα.
Κάθε διάταγμα έκτακτης ανάγκης στον τομέα αυτό, ο οποίος επηρεάζει άμεσα τα θεμελιώδη δικαιώματα, θα ήταν αντισυνταγματικό, βάσει του Άρθρου 115 παρ. (6) του Συντάγματος.
Μια τραγωδία δεν θα πρέπει να μετατρέπεται σε πρόσχημα για τον περιορισμό των ελευθεριών και την παράκαμψη των αποφάσεων του Συνταγματικού Δικαστηρίου!